Obliczanie obciążenia chłodniczego – proste wyjaśnienie

Podstawą obliczania obciążenia chłodniczego w celu projektowania i prawidłowego rozplanowania instalacji klimatyzacyjnych wszelkiego rodzaju i rozmiaru jest dyrektywa VDI 2078. Ten dokument, „Obliczanie obciążeń termicznych i temperatur w pomieszczeniach (projektowanie obciążenia chłodniczego i symulacja roczna)”, jest publikowany przez stowarzyszenie inżynierów niemieckich (Verein Deutscher Ingenieure, VDI).

Dyrektywa nie jest wiążąca, w odróżnieniu od oficjalnej ustawy. Zawiera ona jednak zalecenia i reguły, dlatego stanowi aktualny stan techniki.

Dyrektywa VDI 2078 określa sposób obliczania obciążenia chłodniczego, temperatury powietrza w pomieszczeniu oraz temperatury operacyjnej we wszystkich pomieszczeniach, niezależnie od tego, czy i w jaki sposób są klimatyzowane. Uwzględniane są wszystkie parametry, które w jakikolwiek sposób wpływają na warunki termiczne w pomieszczeniu.

Czym jest obciążenie chłodnicze?

Obciążenie chłodnicze stanowi sumę obciążeń cieplnych odprowadzanych z pomieszczenia w celu osiągnięcia żądanej temperatury i składa się z następujących elementów:

Zewnętrzne obciążenie chłodnicze

• Ciepło transmisyjne z nieklimatyzowanych sąsiednich pomieszczeń, ścian zewnętrznych i powierzchni dachowych

• Ciepło promieniowania przez okna

Wewnętrzne obciążenie chłodnicze

• Ciepło oddawane przez osoby, oświetlenie, maszyny i urządzenia

• Przyjmowanie ciepła przez przepływ materiałów w pomieszczeniach

• Ciepło reakcji chemicznych

Utajone obciążenia cieplne powodowane przez wilgoć

Poprzez zsumowanie tych obciążeń uzyskuje się obciążenie chłodnicze pomieszczenia, jakie musi odprowadzić instalacja klimatyzacyjna.